Wie mijn social media accounts volgt zal het zeker niet zijn opgevallen, want ik heb de afgelopen weken helemaal niets gepost. Ik zat met mijn neus volop in de boeken! En daarnaast was ik vooral bezig met het verwerken van de resultaten uit mijn enquête. Aan alle 50+ deelnemers: hartelijk dank! Voor het laatste jaar in mijn opleiding als Thaise Massagetherapeut onderzoek ik de waarde van de Thaise Yoga Massage bij klachten die niet alleen lichamelijk zijn, maar ook geestelijk, en dan klachten die voortvloeien uit ontwikkelingstrauma in het bijzonder.
Wat me na mijn literatuurstudie opvalt, de 3500 jaar- oude experience-based kennis uit het oosten wordt langzaam maar zeker door onze evidence-based wetenschap onderschreven. Mindful gewaarzijn helpt bij het herstellen van trauma, evenals aanraking - wel met bepaalde voorbehouden. Mijn onderzoek - of eigenlijk persoonlijke zoektocht - begon vorig jaar, toen ik op het boek "Traumasporen*" was gewezen. Geïntrigeerd door de inhoud bezocht ik het congres "Traumasporen in lichaam, brein en geest" vorig jaar in juni in het Beatrixtheater. Ik viel van de ene verwondering in de andere. Ik leerde over wat een trauma nu eigenlijk precies is, en hoe trauma leidt tot immobilisatie ofwel het gebrek om actief deel te nemen. Wat trauma betekent voor "présentification" en "personification". En hoe het brein onverwerkte stukjes informatie niet tot een herinnering weet te brengen tijdens het trauma, waardoor deze informatie niet tot een herinnering gemaakt kan worden en triggers weer een herbeleving kunnen activeren.
Ik had geen idee dat de wetenschap al zo veel verder over de grenzen keek van de andere disciplines en de link had gelegd met de kracht van yoga, Qi-Gong, aanraking, EMDR, het gebruik van MDMA en andere alternatieve of aanvullende behandelmethodes naast of incombinatie met de gebruikelijke cognitieve gedragstherapieën en medicijnen bij hevige trauma of PTSS-klachten. Ik werd steeds meer gefascineerd. Vooral na deze uitspraak van Bessel van der Kolk:
"People immobilized by trauma have the need to move".
Niet alleen heeft mijn ervaring sinds 2013 met Zijnsoriëntatie me geholpen steeds meer mijn eigen pad te vinden, ook geeft het me handvatten om in combinatie met de Thaise Yoga Massage de ruimte op te zoeken door meditatie in beweging. Ook ervaar ik dat het bewegen van het lichaam door Thaise Yoga Massage een effect heeft op de staat van zijn van de persoon in kwestie. Ze creëren beide het gevoel van rust en ruimte waardoor de beoefenaar of ontvanger beter kan reflecteren over zijn vraagstukken zonder er midden in te zitten. Zou dat ook werken bij mensen met trauma? Dat wilde ik wel nader onderzoeken.
Ik vond het wel belangrijk om mijn onderzoek iets specifieker te maken. Ik heb verder geen psychologische of psychiatrische achtergrond en beperkte handson ervaring met mensen die last hebben van trauma of PTSS. Ik besloot om iets dieper te duiken in het onderwerp ontwikkelingstrauma, trauma ontstaan voor, tijdens of vlak na de geboorte en in de vroege jeugd. De ervaringen ontstaan in een periode dat het brein nog niet goed is ontwikkeld waardoor cognitieve ingangen vaak niet aansluiten bij het herstellen van het trauma. Dit is een onderwerp dat me gelijk aantrok en naarmate ik me er in verdiepte werd ook duidelijk waarom. Ik herkende steeds meer van de symptomen en overlevingsstijlen die gepaard gaan bij ontwikkelingstrauma. Dat was interessant, maar vooral ook confronterend. Uit het boek "Ontwikkelingstrauma helen" van Laurence Heller en Aline LaPierre leerde ik dat het model dat zij ontwikkelde, alsmede de methode om met aanraking het herstel te bevorderen. Hier zag ik twee opvallende overeenkomsten:
De manier waarop Heller en LaPierre mindful gewaarzijn en positieve hulpbronnen inzetten om de cyclus van heling te laten plaats vinden om de oorspronkelijke levenskracht te herstellen herken ik uit de Zijnsoriëntatie waar meditatie en Zijnsouders worden ingezet om een staat van non-dualiteit te bereiken.
Vanuit mijn ervaringen met de Thaise Massage herken ik de kracht van aanraking en mobilisatie om tot een transformatie te komen. Deze wordt in het boek met niet zoveel andere bewoording omschreven als de neuro-affectieve touch die door LaPierre is ontwikkeld.
Maar hoe breng ik die twee nu samen in een behandeling? Vanuit mijn doelgroepen-enquête bleek dat er niet een hele grote vertegenwoordiging was van mensen die aan een aantal symptomen voldoen van de overlevingsstijl die vaak gepaard gaat met ontwikkelingstrauma, slechts 2%. In de komende weken onderzoek ik met een aantal van hen of een geïntegreerde behandeling relevant is, aanslaat en hoe ik deze verder kan ontwikkelen. Ik kijk er naar uit!
Geïnteresseerd en wil je verder lezen? Check dan deze links eens:
Traumasporen. Het herstel van lichaam, brein en geest na overweldigende ervaringen. Prof. dr. Bessel van der Kolk, Uitgeverij Mens!
Ontwikkelingstrauma helen. De invloed van vroegkinderlijktrauma op zelfregultatie, zelfbeeld en het vermogen tot relaties. Laurence Heller & Aline LaPierre, Uitgeverij Mens!
Zie je bent al vrij! Hans Knibbe, Uitgeverij Asoka
Wij zijn ons brein. Van baarmoeder tot alzheimer Dick Swaab, Uitgeverij Atlas Contact
Daarnaast kwam ik nog meer interessante literatuur tegen over het zenuwstelsel, de polyvagaal theorie van Stephen Porges en boeken over Trauma/Tension Release Excercises in combinatie met Yoga. Maar daarover meer in een volgende update!