Al sinds ik klein was vond ik het leuk om te onderzoeken en uit te vinden hoe dingen werken. Dat heeft me niet altijd succes gebracht. Zo was mijn experiment met een opgeblazen ballon op een gaskachel niet helemaal wat ik er van verwachtte (spoiler: hij knalde niet). Daarbij had ik ook een boze moeder en weken lang een verbrande plasticlucht in huis. Ook menig ander speelgoeditem, waar ik hard voor had gespaard en perse wilde hebben, ging uit elkaar om dan tot de conclusie te komen, wanneer het eenmaal weer in elkaar zat, het item het niet meer deed. Had ik eindelijk na al die maanden sparen die mooie radiografisch bestuurbare Ferrari Testarossa, na mijn Willie Wortel sessie kon die in de prullenbak. Een stukje plastic brak af, of een schroefje draaide ik iets te ver door. Wat het ook was, het ding was niet meer aan de praat te krijgen. En dan natuurlijk tranen met tuiten en spijt als haren op mijn hoofd. Ook mijn ervaring met blonderingsspray in de brugklas was geen onverdeeld succes (mijn haar werd oranje!), maar dat heeft me niet weerhouden om mijn onderzoekende natuur verder te blijven ontwikkelen.
Xillenial?
Geboren in 1978 ben ik, zo leerde ik onlangs, een Xillenial. Niet digital native genoeg om een Millenial te zijn, en tegelijkertijd digitaal vaardig genoeg om niet echt tot de Generatie X te behoren. En het is ook niet zo verwonderlijk dat mijn experimenteerdrang verder ging met onze oude home computer. Harde schijven verwisselen, geheugen upgraden, oude onderdelen samen voegen en de BIOS updaten. Het voordeel hiervan was dat veel gereset kon worden. Het herinstalleren van een Windows 95 operating system duurde altijd wel even, maar ik vond het heerlijk om weer helemaal met een schone lei te beginnen. En ik leerde er veel van, kreeg steeds meer begrip van de hardware en software en kon er dagen mee bezig zijn. "Computeren" heette dat toen nog. En ik wist er steeds meer van. Inmiddels zijn de computer en de mobiele telefoon zo'n integraal onderdeel geworden van ons leven dat ik me nauwelijks meer kan voorstellen dat computeren een hobby was. Deze devices zijn nu vooral enablers om je werk makkelijker te maken en moeten gewoon werken. Bij de aanschaf van een nieuwe apparaat wordt alles eenvoudig uit de cloud teruggezet en kun je gelijk weer verder productief zijn. Ik mis die schone installatie soms wel.
Van weten naar ervaren
Toen ik een aantal jaren geleden met meditatie begon, werd ik verrast door de term "beginners mind". Iets doen alsof je het voor het eerst doet. "Wat gek, dat weet ik toch?" was mijn eerste reactie en in het begin had ik er ook echt moeite mee om de bedoeling van de beoefening te begrijpen: Bewegen met een verhoogd bewustzijn, alsof je de beweging voor het eerst doet. Ik had een grote verwondering over de sensaties die daar bij komen en te ervaren zijn. En het plezier en de voldoening ervan om iets voor het eerst te doen. Er was helemaal geen begrip voor nodig. Het had geen doel en het was puur gericht op ervaren. Zo leerde ik stap voor stap met beoefening dat mijn bewustzijn groter is dan mijn gedachtenwereld. En heb ik steeds meer interesse gekregen in ervaringsexperimenten in plaats van gedachtenexperimenten. En wat blijkt, mijn gedachtenwereld is vrij beperkt als ik in contact ben met mijn hele bewustzijn.
Ratio en feiten
Wanneer we een meer analytische aanleg hebben, kan het gebeuren dat we helemaal op onze ratio vertrouwen: feiten, analyse, beredenatie, waarheid. Iets moet onderbouwd zijn, uitlegbaar, verklaarbaar. Waar ik door mijn therapeutisch lichaamswerk steeds meer achterkom is dat deze feiten schijn zijn. Gedachten zijn niet observeerbaar door anderen en toch vertrouwen we er heel erg op. We zijn dan "rationeel". Daarentegen zijn zaken zoals hartslag, ademhalingsbeweging, kippenvel op de huid, trekkende spieren zijn wel door anderen te observeren en geven vaak hele interessante informatie die we over het hoofd zien. Door mee te gaan in onze gedachten lijkt er altijd wel iets te doen, te organiseren, te regelen. En daar is niets mis mee. Toch hoor ik steeds vaker om me heen dat mensen dan iets missen.
Door te stoppen met doen en te vertragen kunnen we de feitelijke sensaties van ons lichaam wel waarnemen en ons bewustzijn vergroten. En dan kun je opmerken dat ook gedachten gewoon komen en gaan en vaak helemaal niet zo echt of relevant zijn als ze lijken. Door steeds weer te beoefenen leer je sneller die knip te maken met je gedachtenwereld en je vergrote bewustzijn te ervaren. Want daar zitten vaak ook je kwaliteiten verborgen, soms wat ingevouwen of teruggeschrokken.
Zit jij ook vaak in je hoofd en vind je het lastig om je gedachten te temmen? Heb je last van prestatiedruk of verlies je je wel eens in de analyse? Of zoek je juist meer contact met je lichaam en je gevoel?
Je hoeft het niet alleen te doen! Maak gebruik van een geheel vrijblijvende kennismaking of doorbraaksessie van 30 minuten. Daarin laat ik je zien wat je lijf voor je kan betekenen en hoe we samen aan de slag kunnen om meer regie te krijgen over de spanning in je lichaam.
Plan vandaag nog in:
Liever eerst zelf eens experimenteren? Probeer dan eens een van deze meditaties die ik heb ingesproken:
Comments